«ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ» τα ΑΛΟΓΑ όταν ΓΕΡΑΣΟΥΝ – ΑΠΟΛΥΟΥΝ τους ΕΡΓΑΤΕΣ όταν ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΝ
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες την Πέμπτη 24 Ιουλίου η Διοίκηση της PHARMATHEN προχώρησε στην απόλυση του Βαγγέλη Ψωμά, τεχνικού στην βιομηχανική μονάδα της Παλλήνης, εργαζόμενου επί 12 και πλέον χρόνια στην εταιρία και οι συγκυρίες δείχνουν ότι στο τέλος της θητείας του προηγούμενου Διευθύνοντος Συμβούλου έκλεισε με τις απολύσεις πέντε συναδέλφων στις Σάπες Ροδόπης, η θητεία του νέου Διευθύνοντος Συμβούλου ξεκινά με την απόλυση του συναδέλφου στην Παλλήνη. Μάλιστα προηγήθηκε και γραπτή επίπληξη στον συγκεκριμένο εργαζόμενο τον Δεκέμβρη του 2024 και μας έλεγαν οι διοικούντες ότι δεν είναι τίποτα μια γραπτή επίπληξη. Καταρχήν σαν ΔΣ καταγγέλλουμε και στεκόμαστε κάθετα αντίθετοι στην απόφαση της Διοίκησης κι επειδή θ΄ ακουστούν και θα ειπωθούν πολλά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα, χωρίς ν΄ απομονώνουμε γεγονότα και καταστάσεις.
Ο συνάδελφος μετά από τα εξαντλητικά ωράρια, κυλιόμενες βάρδιες, δουλειά τα Σαββατοκύριακα, που έχουμε βιώσει και βιώνουμε όλοι οι εργαζόμενοι στην PHARMATHEN, παρουσίασε χρόνιο πρόβλημα υγείας στα πόδια πριν δύο χρόνια και αναγκάστηκε να παίρνει αναρρωτικές άδειες και αυτό πυροδότησε την αλλαγή στάσης της Διοίκησης προς τον εργαζόμενο, παρόλο που υπήρξε προφορική υπόδειξη του ιατρού εργασίας για αλλαγή πόστου. «Δεν βγαίνουν οι βάρδιες του είπαν», την ημέρα της απόλυσης, «μας δημιουργείς πρόβλημα στο πρόγραμμα» και τον πέταξαν σαν την τρίχα απ΄ το ζυμάρι. Μάλιστα η απόλυση του κοινοποιήθηκε με δικαστικό επιμελητή στο σπίτι του και παρόλο που υπάρχει έλλειψη με τον αριθμό των τεχνικών (ηλεκτρονικών και ηλεκτρολόγων) τώρα «έλυσαν» το πρόβλημα με έναν λιγότερο.
Αν και η PHARMATHEN προσπαθεί να δείξει ανθρώπινο πρόσωπο σε εργαζόμενους με προβλήματα υγειάς και άλλα, στην περίπτωση του συναδέλφου η PHARMATHEN εξαντλεί την αυστηρότητά της.
Για να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα ας βάλουμε στην θέση του συναδέλφου τον εαυτό μας. Πόσο φροντίζει μια εταιρία την υγεία των εργαζομένων, όταν εφάρμοσε στο παρελθόν συνεχόμενα 10ήμερα εργασίας και όχι μόνο, με συνεχόμενα 12ωρα, 10ωρα με τρομερή ένταση στην δουλειά, για να πιαστούν οι στόχοι παραγωγής, για να είμαστε «εντάξει» στις επιθεωρήσεις; Πόσο φροντίζει η εταιρεία, αλλά και το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν ψηφίσει σειρά κυβερνήσεων να μην έχουμε πακέτο ασφαλιστικής κάλυψης βαρέων κι ανθυγιεινών στους εργαζόμενους στον κλάδο του φαρμάκου; Μπορεί σήμερα να λέμε ότι εμείς αντέχουμε, δεν έχουμε πρόβλημα υγείας, αλλά αυτό δεν αποτελεί ένδειξη αντοχής, ένδειξη «μαγκιάς» να το πούμε χοντρικά. Ας κοιτάξουμε γύρω μας στο τμήμα μας, πόσοι συνάδελφοι έχουν αποκτήσει χρόνια προβλήματα υγείας έστω και μικρά που μπορεί να εξελιχθούν σε μεγάλα και αύριο σε χρόνια και αργότερα σε ανικανότητα στην εργασία και στα καθήκοντά μας; Πόσες φορές σε παλαιότερες ανακοινώσεις του σωματείου μας έχουμε υπογραμμίσει τα μυοσκελετικά προβλήματα σε γυναίκες εργαζόμενες που είναι πιο ευαίσθητες στην καταπόνηση της εργασίας; Πόσες συναδέλφισσες έπαθαν κρίση πανικού εν ώρα εργασίας ή πόσοι/ες ακολουθούν αγωγή με ηρεμιστικά ή συμπληρώματα διατροφής λόγω της εντατικοποίησης της εργασίας; Όλα αυτά οδηγούν σε επαγγελματικές ασθένειες που πλέον δεν υπάρχουν οι υγειονομικές επιτροπές στους χώρους εργασίας για να τις καταγράψουν, καταργήθηκαν επί μνημονίων και οι γιατροί εργασίας δεν έχουν αναβαθμισμένο ρόλο σ’ αυτό.
Ας το πάμε και λίγο πιο μακριά πόσο νοιάζονται οι κυβερνήσεις που θέλουν να θεσπίσουν την 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη και διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε εβδομαδιαία βάση; Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε αύξηση των επαγγελματικών ασθενειών, των εργατικών ατυχημάτων ακόμη και θανατηφόρων. Σχεδόν κάθε δεύτερη μέρα θρηνούμε έναν συνάδελφό μας. Οι πραγματικές διαστάσεις όμως της αυθαιρεσίας μεγαλοεργοδοτών και αστικού κράτους αριθμούν εκατοντάδες νεκρών κάθε χρόνο από επαγγελματικές ασθένειες, που επιμελώς φροντίζουν να τις κρύβουν κάτω από το χαλί. Με βάση μελέτες από τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αναδεικνύεται ότι οι θάνατοι από επαγγελματικές ασθένειες μπορεί να είναι έως και 7 φορές περισσότεροι κάθε χρόνο από τους θανάτους από εργατικά ατυχήματα. Ακόμα και η ΕΕ στη στρατηγική της για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία, μαζί με την επέκταση ελαστικών μορφών εργασίας και την παραπέρα εμπέδωση της λογικής για λήψη μέτρων με το σταγονόμετρο, όσο επιτρέπει η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας…, δεν μπορεί παρά να αναδείξει τον βαρύ φόρο αίματος από επαγγελματικούς καρκίνους, πνευμονοπάθειες, ή καρδιαγγειακές παθήσεις που σχετίζονται με την εργασία. Ομολογούν ότι οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία ξεπερνούν τους 200.000 κάθε χρόνο στην ΕΕ, οι μισοί από αυτούς αφορούν θανάτους από επαγγελματικό καρκίνο! Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα ξεπερνούν τα 3.300 αποτελώντας το 2% των συνολικών θανάτων που σχετίζονται με την έκθεση σε παράγοντες κινδύνου στην εργασία!
Στη χώρα μας το 98% των θανάτων που σχετίζονται με την εργοδοτική αυθαιρεσία το κρύβουν. Κράτος και εργοδοσία παρουσιάζουν τους θανάτους από επαγγελματικές ασθένειες ως κοινή νόσο, αν σκεφτούμε ότι από τον Σεπτέμβρη του 2023 ισχύει ότι είναι στην κρίση του εργοδότη να δηλώσει θάνατο από εργατικό ατύχημα ή θα το χαρακτηρίσει θάνατο από παθολογικά αίτια. Οι ζωές των εργατών γι’ αυτούς υπολογίζονται σε χρήμα. Γι’ αυτό πρώτο τους μέλημα είναι:
✓ Να κρύβεται η επαγγελματική νοσηρότητα ώστε να γλιτώσουν την εργοδοσία από το κόστος της αναγνώρισης, καταγραφής, μελέτης, αποκατάστασης και αποζημίωσης των επαγγελματικών ασθενειών.
✓ Να μην υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη του επαγγελματικού κινδύνου, με ασφάλιστρο που να πληρώνει αποκλειστικά ο εργοδότης και να καλύπτει ουσιαστικά, πλήρως και αποτελεσματικά την θεραπεία, αποκατάσταση επαγγελματικών ασθενειών και εργατικών ατυχημάτων και πλήρη αποζημίωση των θυμάτων της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Θα μας πείτε πολύ μακριά το πήγατε. Το αναφέραμε απ’ την αρχή δεν απομονώνουμε το γεγονός και θα πιάσουμε την αλληλουχία των νόμων, των πολιτικών που εφαρμόζονται και από τους εργοδότες, για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Να σημειώσουμε και μια απορία που μπορεί να σχετίζεται με την απόλυση του συναδέλφου στην Παλλήνη, με ένα mail της εταιρίας προς τους εργαζόμενους πριν περίπου μια εβδομάδα «για την διαμόρφωση ενός υγιούς κι ευχάριστου περιβάλλοντος εργασίας…» όπως έλεγαν. Στο e-mail αυτό έκαναν λόγο «…για πολιτική ίσων ευκαιριών χωρίς διακρίσεις, με σεβασμό στην διαφορετικότητα, με συμμόρφωση στους ισχύοντες νόμους και κανονισμούς, συμμόρφωση στην πολιτική για την υγεία και την ασφάλεια, την ενθάρρυνση στην υποβολή σχολίων σχετικά με την ικανοποίηση των εργαζομένων στον χώρο εργασίας, στην ελεύθερη συμμετοχή στο σωματείο μας, την πολιτική μηδενικής ανοχής στη σύγχρονη δουλεία…»!! Βαγγέλη εσύ δεν χώρεσες μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο ελευθερίας!! Όσο και πριν από εσένα ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Χρήστος κ.α. Σας δίνουμε την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για την επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων και καλούμε όλους τους τους συναδέλφους να μείνουν συσπειρωμένοι στο σωματείο μας και να ακολουθήσουν τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που θα αποφασίσει το Διοικητικό συμβούλιο.
Διεκδικούμε:
► Την άμεση επαναπρόσληψη των έξι συναδέλφων σε Σάπες και Παλλήνη.
► Την λήψη μέτρων υγιεινής κι ασφάλειας σε όλα τα τμήματα βιομηχανικά και εργαστηριακά της εταιρείας.
